Gedachten van een (prettig gestoorde) moeder in spe..

Ok, natuurlijk.. Ik schijn niet de enige te zijn die bepaalde gedachten heeft tijdens de zwangerschap. Je weet immers niet wat je kan verwachten en je gaat van "vrije vogel" naar een verantwoordelijke moeder. Een compleet nieuwe rol in je leven.



Geen werkervaring
Het is alsof je voor een leidinggevende functie hebt gesolliciteerd, zonder dat je er een opleiding voor hebt gedaan en zonder werkervaring op dat werkgebied.. In je nieuwe functie ga je iemand begeleiden die ook totaal geen ervaring heeft en de kans dat je wordt aangenomen is 100%.

Het enige wat je kunt doen is je inlezen en het bespreken met andere 'leidinggevenden die in het diepe zijn gegooid'. Dat brengt soms waardevolle informatie aan het licht waar je wat aan hebt of praktische zaken waar je nog niet bij had stilgestaan. Maar over het algemeen geldt dat het bij iedereen anders is.. En dan komt het punt waarbij jij je gaat proberen voor te stellen hoe het zal worden.

Hierbij de top 3 van de gedachten die me het meest bij blijven..

3. Oeps.. Vergeten
In bepaalde dingen kan ik erg geordend zijn. Ik maak met alle liefde en geduld een werkplanning of hele jaarplanning als het moet en mijn dag begint pas goed, als ik in de ochtend gelijk een ToDo list heb gemaakt.
En toch ben ik in veel dingen juist erg chaotisch.. Zoals bij de UITVOERING van die planningen en takenlijsten.
Dit chaotische en dingen vergeten is naar mijn mening alleen maar verergerd sinds mijn whiplash in 2016. En nu komt er zwangerschapsdementie overheen. Hellup!! "Stel nou dat ik ook hier een restje vergeetachtigheid aan over houd. Dan vergeet ik straks m'n kind in de supermarkt en besef ik het pas drie kwartier nadat ik de boodschappen thuis heb weg gezet." Ik heb me laten vertellen dat je focus juist toeneemt als je eenmaal moeder bent. Maar zou dat zelfs voor mij mogelijk zijn?

2. De tiener jaren
Ik heb lang getwijfeld welke kamer in huis de babykamer zou worden. En ook toen ik eenmaal de knoop had doorgehakt, twijfelde ik nog.
"Want mijn eigen kamer is dan toch waar ik de minste controle heb over wat er in huis gebeurt." En dan bedoel ik vooral bij de voordeur. De woonkamer en eethoek zitten tussen mijn (toekomstige) slaapkamer en de andere slaapkamers in en de ouderkamer is dan het verst verwijderd van de voordeur.
"Wat nou als baby het huis uit sneakt tegen de tijd dat baby geen baby meer is, maar een heuse tiener?" - lichte paniek aanval! Maar goed.. Er is een oplossing voor; verhuizen voordat het zover is.


1. Bescherming
Hoe ben ik er zeker van dat ik baby bescherm tegen deze boze wereld? Dat niemand mijn kindje iets aan kan doen? En dat zonder constant erbij te kunnen zijn en zonder dat ik een moeder wordt die er 24/7 over "zeurt" om maar alle gevaren aan het licht te brengen..
Mijn conclusie was: baby in m'n buik houden! (Zo! Ben ik ook gelijk van die bevalling af. Win-win situatie.)
Ik zat toen duidelijk nog niet in mijn derde trimester, want ondertussen ben ik toch wel heel benieuwd naar hoe baby eruitziet en natuurlijk.. wat het geslacht is. Uiteindelijk besefte ik wel dat voor de rest van m'n leven zwanger blijven één van de weinig dingen in het leven is, dat absoluut, totaal onmogelijk is!

Wanneer je je verstand raadpleegt, zie je heus wel in dat de meeste van je gedachten en onzekerheden onzin zijn. Gelukkig kan ik er ook wel om lachen..


Ben jij al moeder (of vader)? En had jij een gedachte / onzekerheid wat je bij is gebleven? Enneh.. Klopt het dat je meer focus krijgt, wanneer je eenmaal bevallen bent?



- Big Hugg

Mihaily Pieternella 
Diëtiste, Beauty Adviseuse bij Oriflame 
Eigenaresse van Beauty4U All 

Reacties

Populaire posts